We vertrekken een beetje later dan anders want voldoende slaap is op deze reis ook belangrijk. De snelle Shinkansen brengt ons naar Nagoya, ontbijt met een koffiekoek op de trein. He, ze hebben hier 'belgian waffels', onze luikse wafels dus.
Ik reserveer ineens in mijn beste Japans onze tickets om maandag voor dag en dauw naar Takayama te reizen.
En eindelijk bij de lunch krijgt Jonas zijn sushi à volonté! In een groot winkelcentrum vinden we een sushi lopende band. Je kan alles wat passeert en er lekker uitziet nemen en opeten. Bedrag dat je betaalt hangt af van de kleur van de bordjes.
Whaw als we de sumo hal binnenkomen. In het midden een groot soort baldakijn met een kleivierkant. Hierop wordt geworsteld. Wie het eerst buiten de cirkel komt of de grond raakt is verloren.
Het is één groot circus van regels, klederdracht en tradities. Veel stoef en weinig worstel, die dikke mannen. Reclame wordt rondgedragen op geborduurde wimpels. Grappig om te zien.
Alleszins, de held van het tornooi stelt ons niet teleur en wint na 5 min show verkopen en 30 seconden worstelen. Wij scanderen alleszins mee zijn naam en applaudisseren luid als hij zijn tegenstander buiten de cirkel worstelt.
En nu weer hop naar Kyoto, op zoek naar lekkers (ondertussen kan ik aanvullen dat het pizza werd ;))
Morgen wordt een warme en zware dag. We plannen de 'filosofenwandeling' in oost Kyoto langs een hele reeks tempels. Vermits de kaart geen schaal heeft weten we nog niet hoeveel kilometers ons te wachten staan...
Het valt ons op hoeveel personeel er overal is, zeker het 4 dubbele van bij ons. Op 1 kruispunt telden we 40 agenten om het verkeer te regelen. Ik moet dringend eens googelen hoe het hier zit met de werkloosheid. Nu ja, als je 120mio inwoners werk moet geven moet je wat overdrijven zeker?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten