Eerst lijkt het of we niet veel zullen spotten vandaag. Maar na een uur komt er een oproep van een andere driver dat er leeuwen gezien zijn. We vliegen daarheen en vooraleer we de 3 wijfjes te zien krijgen merken we de niet verorberde resten van hun ontbijt op: de maag van een wildebeest.
Amai, zo groot!
De 3 vrouwtjes liggen rustig te slapen. Een paar meter verder het afgekloven bloederige karkas.
We rijden een rondje om hen nog beter te zien. In die tussentijd zit 1 vrouwtje opnieuw te peuzelen. Zodra ze ons ziet begint ze te grollen...stilzitten en wegwezen!
Nog geen 100 meter verder zien we de zwarte neushoorn, boze jongen dus afstand houden!
Omdat we al zoveel wild gezien hebben leggen we nu ook een paar gevogelde vrienden vast op onze camera.
Sam, onze vaste driver, kan zowat elk dier vinden dat we 'besteld' hebbben. Voor de grap bestellen we dus 'a family picture with the big 5'.
Uiteraard lukt hem dat niet, maar als bloemekee van onze safari kan een kudde grazende giraffen en zebra's ook wel tellen!
We nemen afscheid in onze lodge, spijtig, dit mocht langer duren.
Zoals de gewoonte is laten we een tip voor het huispersoneel en een grotere tip voor Sam achter.
Zaterdag kan hij ook naar huis, naar zijn gezin. 3 weken full-time werken op de lodge en 1 week vrij om naar huis te gaan, dat is zijn schema. Hoe durven wij klagen?
En we zijn op weg door het echte Afrika, 3 uur doen we over 120km. We werden gewaarschuwd: rij niet meer dan 80, veel controles en dan telt alleen nog omkopen. En lap, we hebben het zitten. Davy weet absoluut zeker dat hij niet te snel reed, vraagt de politieman om hem de foto van zijn viertuig te tonen. Ze praten wat over en weer en we mogen toch vertrekken.
JFK vindt je overal, zelfs in de brousse. Jonas heeft er nog geen gegeten. Als ik hier rondkijk wil ik niet weten van welk kippenvlees dat hier gemaakt is!
Onze volgende lodge is een beetje een ontgoocheling. De tuin is wel mooi maar alles is oud. Een koloniaal huis en de kamers ook in deze stijl. De onze is mooi en wat gerenoveerd maar de andere niet.
We hebben hier een paar uur tijd en willen die aan het zwembad doorbrengen. Dit ligt echter in de schaduw, is vuil, geen handdoeken, geen kussens op de gietijzeren stoelen.
Beloofde jacuzzi en sauna bestaan niet meer.
Morgen toch even melden bij onze reisorganisatie.
Hier en daar is iemand op het domein aan het werk, geen goeiedag, geen glimlach, geen vrolijke gezichten.
Als we de dikke, uiteraard blanke, landlord zien vragen we ons af of de slavernij wel echt verdwenen is!
We maken er het beste van, kaarten samen op ons terras en duimen dat de cocktail en het eten toch lekker zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten