Dag 18: Als je reist...

Als je reist kom je dingen tegen waarvan je niet wist dat ze bestonden,

Als je reist voel je vaak veel verwondering, soms afkeer,

Als je reist steek je niet enkel grenzen over, je verlegt ook je eigen grenzen,

Als je reist geniet je, slorp je indrukken op,

Als je reist dan weet je weer dat wij geboren zijn op een goede plaats. 

Ons landje is niet enkel goed centraal gelegen met een mild klimaat zonder veel extremen, wij zijn ook gezegend met een goed dak boven ons hoofd, lekker eten en prima medische verzorging. 

Elk kind gaat naar school, heeft kleren en schoenen.

We vergeten dat dit niet overal ter wereld het geval is.

We hebben genoten van de reis en zijn het er unaniem over eens dat de safari's enorm indrukwekkend waren en het absolute hoogtepunt! 

 

Voor wie ook naar Zuid-Afrika wil hebben wij veel tips van do's en dont's.

Eenmaal thuis zet ik op de blog nog wat interessante linken.

Zondag zijn wij weer 'home sweet home'!

Bedankt om onze reis te volgen, hopelijk hebben jullie een beetje mee genoten.

Dag 17: St. Lucia, laatste dag voor onze terugreis

Vandaag is het onze laatste dag voor onze terugreis. Vannacht heeft het serieus gestormd en geonweerd. 

Als we wakker worden schijnt de zon maar is er nog steeds storm.

Zowat alle activiteiten: walvistochten, boot- en kajaktochten zijn afgelast.

We vermoeden dat we op het strand zullen gezandstraald worden maar gaan toch richting estuarium. Hier mondt de rivier in de zee, deze monding is zeer breed. Er liggen krokodillen en natuurlijk weer hippo's!

Dit zijn de eerste krokodillen die we in het wild van zo dichtbij kunnen zien.

Het strand is hier immens groot en totaal verlaten.

Annelies en Jonas kiezen ervoor om naar het zwembad te gaan. Wij doen nog een heel lange strandwandeling.

Overal op het strand vinden we gaatjes. Hierin graven de krabben zich in. Als het opnieuw hoog water is komen ze massaal tevoorschijn.

Het zwembad ligt algauw in de schaduw waatdoor de jeugd kiest voor platte rust.

Davy en ik proberen in de late namiddag het strand nog eens maar we worden volledig onder het zand geblazen.

Vanavond ons laatste avondmaal en dan begint morgen de terugreis!

 

Dag 16: St. Lucia

Vandaag is het weer niet zo super. Warm maar regenachtig. We hadden de voorspelling al gezien en dus al regenplannen gemaakt.

Onze 1e stop is de crocodile farm. Omdat het erg moeilijk is om krokodillen te zien vinden we de farm een goede optie...maar gelukkig niet met een rolstoel!

Deze vogel is fantastisch! Het is een 'weaver'. Het mannetje weeft echt letterlijk een web met dunne strookjes van het palmblad. Als het nest klaar is komt het wijfje het keuren. Als zij niet tevreden is moet het mannetje opnieuw beginnen. Stilletjes moet ik hierom lachen, het dierenrijk is soms toch fantastisch.

Allerlei borden zijn volgens mij enkel voor dit land ontworpen.

Op onze weg ontbreken natuurlijk geen hippos. Alles draait hier in St. Lucia om deze dieren. 

De rit gaat verder door het wetland park en langs godsvergeten stranden.

Krabben vangen os iets wat Jonas als kind al zo graag met bompa deed op de golfbrekers in Knokke. Hier is het andere koek! Deze krabben zijn groot en peuzelen slim de mossel op!

Paps, bekijk dus maar al even de waterstanden voor dinsdag als we langskomen want Jonas wil Annelies leren krabbekes vangen.

En weer die stok, nog groter deze keer. Ik begin te vermoeden dat ook het mannetje van onze soort een manier zoekt om zijn territorium af te bakenen :).

Top 3 van de doodsoorzaken in ZA!

 

 

 

Dag 15: Kosi Bay naar St. Lucia aan de oceaan

Gisteravond hadden Davy en ik een extra gast in onze badkamer... 'Rainspider' was zijn naam.

Mijn Davy had nog even de stoere gedachte om onze gast naar het dierenhiernamaals te sturen maar toen bleek dat hij ongeveer 10cm groot was en sprong ipv kroop moesten we er toch de staf bijhalen.

Onschuldig diertje bleek. Spinnetje kroop naar buiten en wij werden verondersteld een zorgeloze nacht tegemoet te gaan...

Vanmorgen zit rainspider terug in de badkamer. Ik zweer jullie, ik verlaat nooit mijn huis zonder douchke, maar met dit beest in de badkamer is douchen het minst van je zorgen!

Aan het ontbijt blijkt dat Jonas een angst voor spinnen heeft, hij droomt er dus van. Annelies, alias Honnepon, zal hem redden indien nodig. Mooie deal toch: Jonas redt haar van de krokodillen, Annelies redt Jonas van de spinnen.

Al vrees ik dat Annelies in Belgie dan wat meer werk dan Jonas zal hebben ;).

De jeep brengt ons terug naar onze auto voor een tocht van 2 à 3 uur naar het zuiden. In werkelijkheid duurt de reis erg lang, ofwel zijn wij het rijden een beetje beu geraakt.

We rijden opnieuw door een armoedig landschap met dieren op de weg die geregeld onze weg versperren. Er staat dan een bordje met 'no fences' en daarmee is de kous af!

Katrien, zo,dragen wij dus binnenkort ook onze bananendozen van Swing! I know the secret!

Het landschap wordt groener, we naderen opnieuw de meren en de oceaan. Wat de mensen verkopen langs de weg verandert ook: ananas en houtsnijwerk. Ze kappen gewoon een stuk boom en maken er ter plaatse een schaal van.

Onze lodge valt super goed mee, mooie tuin, mooie kamers, insectenvrij!

Ben ik dan misschien toch een beetje een luxebeest geworden dat een idyllische tent met badkamer in open lucht niets voor mij is?

St. Lucia is het centrum van de hippos, zoals wij ze ondertussen noemen, en de krokodillen. 's Avonds zouden ze volgens de geruchten in de straten rondlopen... De borden waarschuwen ons althans.

Tof... Als wij straks een resto moeten zoeken ;).

Het is al snel 15u, late namiddag dus omdat het hier nu winter is. We gaan toch nog naar het strand. Annelies en Jonas fikfakken wat in de branding. Vanaf de tweede branding blijken de haaien te zitten, niet de witte mensenhaaien maar de 'gewone'...ook die komen we liever niet tegen!

Jonas sleepte als kind overal een stok rond...nu hij 18 is en een serieuse beer, vindt hij hier een stokje op maat!

We kiezen een vleesresto en eten eindelijk nog eens zoals thuis: superlekkere steak, ribbetjes voor Annelies, frietjes en gegrilde groenten.

We bespreken onze plannen voor morgen. Het weer zou morgen wat minder zijn met in de voormiddag een beetje regen. Een crocodile center en een rondrit in het wetland park zien we nog wel zitten.

Overmorgen, onze laatste dag kiezen we anoniem voor een stranddag.

Dag 14: Kosi Bay, de meren en de Indische oceaan

Vandaag gaan we op dagtocht per boot.

Kosi Bay ligt 16 km van de grens met Mozambique.

Van hier naar het zuiden toe tot voorbij St Lucia strekt zich het grote iSmangaliso Wetland Park uit. 

Dit park is uniek, het bestaat uit natuurlijke meren, grasland, duinen, mangroven, savanne en kust.

5 rivieren verbinden de meren die zich uitstrekken van zuid naar noord en die eindigen in een deltagebied en zo in de Indische oceaan.

We varen over 2 van deze meren, verbonden door een rivier. We zien kleine leguanen, nijlpaarden en veel vogels.

Elk meer dat dichter bij zee komt is helderder. De Tsonga bevolking vist nog met visfuiken. Deze fuiken gaan over van vader op zoon. 

Er wordt ons uitdrukkelijk gevraagd geen fotos te nemen van de plaatselijke mensen, dat willen ze niet.

Na de middag worden we afgezet aan een duin. Er is een lekkere picknick voorzien en nadien waterpret in de oceaan. Deze is zo warm, warmer dan ik me de Middellandse zee in de zomer kan 

herinneren.

Onze gids zegt dat we in een heel goed seizoen gekomen zijn. Voor ons voelg het als zomer. Toeristen die hier komen in de Zuid-afrikaanse zomer vinden het veel te warm en kunnen niet op het strand lopen.

Vandaag was een echte vakantiedag met water, zon, zee en strand!