Griet kreeg hulp van de Belgische Warre die hier een tijdje op zijn eentje komt logeren. In Vlaanderen heeft hij een drukke TV en musicalcarrière en hier kan hij weer gewoon kind Warre zijn.
Zelfgemaakt brood, mugcakes met havermout, kruidenthee, té veel keuze zelfgemaakte confituren... de verwennerij is groot.
Elke gast wordt door Griet op weg geholpen en krijgt de juiste kaarten en uitleg mee om aan zijn dag te beginnen.
Wij trekken met de auto richting Pag.
Het eiland Pag is lang en smal. De zee is nooit ver weg.
Op aanraden van Griet steken we eerst het hele eiland over tot Lun en komen dan terug via enkele stopplaatsen.
Deze brug verbindt het vasteland met het eiland Pag.
De weg naar Lun is mooi, het eindpunt zelf heel rustig en ongerept.
Net buiten Lun ligt er een groot beschermd gebied met meer dan 80000 olijfbomen. De oudste is ongeveer 2000 jaar oud.
We bezoeken het domein met een gids én golfkarretje. Het is snikheet dus dit brengt toch wat verkoeling.
De gids is zo gepassioneerd en wij gaan graag mee in zijn verhaal.
De bomen zijn van 85 verschillende eigenaars en in oktober staat iedereen zelf in voor de pluk... een intensief en niet ongevaarlijk werk.
100 kg olijven leveren ongeveer 12 liter olijfolie op. De olie is voor eigen gebruik op het eiland, exporteren doen ze niet.
Op het eiland waait in de winter een krachtige wind 'Bura'. Deze bepaalt mee de oogst van het volgende jaar.
Alle bomen in het gebied zijn geënt. De originele soort had olijven die te weinig olie gaven. Reeds in 1800 dachten de mensen eraan de bomen te enten met een soort die veel dikkere olijven geeft. Dit doet men nog steeds zo.
Natuurlijk steunen wij graag de lokale boeren en nemen een fles mee naar huis.
We lunchen in Duduci in restaurant Crnika. Zelfs voor het mooie uitzicht betalen we niet extra :) .
De terugweg is erg lang maar mooi.
We maken nog een tussenstop in het stadje Pag maar dat stelt niet zoveel voor. Een paar kleine straatjes en terrasjes. Toeristen zijn er nauwelijks.
We verlaten het eiland Pag en rijden op de terugweg nog via Nin. Het is al late namiddag en het blijft warm.
Toch blij dat we hier een stop maakten. De zee is weer vlakbij, het is hier rustig en redelijk ongerept. Dat zijn we op reis tot hiertoe toch niet zo gewoon geweest.
Nin heeft het kleinste kathedraaltje ter wereld. Het werd gebouwd in de 9de eeuw!
We nemen een uurtje platte rust en gaan voor de laatste keer naar Zadar.
We eten bij La Bruschetta en trekken nog het stadje in.
Helemaal op het einde van de wandeldijk Riva Nova is er een kunstwerk 'Groet aan de zon'.
De Zonnegroet is eigenlijk gewoon een grote cirkel die bestaat uit maar liefst driehonderd zonnecellen. Deze zonnecellen vangen overdag zoveel mogelijk zonlicht op om na het ondergaan van de zon te zorgen voor de verlichting.
Een tweede unieke kunstwerk, eveneens gelegen aan het einde van de boulevard Riva Nova, is het Zeeorgel van Zadar. Dit is een onderwater zeeorgel waarvan de pijpen worden bespeeld door de zee. Bij iedere golf (en dat zijn er nogal wat) verandert niet alleen de toon van de muziek, maar ook de melodie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten