15/7/17: Laatste dag genieten aan boord

Charlotte, de cruise director, laat weten dat we niet aan de kade kunnen blijven liggen. De boot moet plaats maken voor grote cruiseschepen.

Hij zal dus voor anker gaan tot in de namiddag en om 10u de mensen aan land brengen die de stad nog willen bezoeken.

Wij kiezen om aan boord te blijven en te relaxen op het bovendek.

We dringen aan op een laatste zwemstop en krijgen groen licht van de kapitein.

Wat is Kroatië een prachtig land! Wij hebben op onze 14-daagse trip een fantastisch Kroatië-bad gekregen.

Tijdens onze trip met de auto de vrijheid om te stoppen en te relaxen op elke mooie plek.

Tijdens de mini-cruise het mooiste van twee werelden: rust aan boord, zwemmen in zee, de allermooiste stadjes waarvan we tot voor kort het bestaan niet eens kenden.

Wij zijn reizigers maar ontdekten met Kroatië een parel dichtbij huis. In Europa onze allermooiste reis!

We lieten jullie mee genieten op onze tocht. Vergeet dit land niet als je een volgende bestemming kiest!

14/7/17: De laatste vaartocht terug naar Dubrovnik

Er staat een erg strakke wind. De bemanning vraagt om het bovendek niet te betreden zonder toezicht. Benedendeks wordt alles afgesloten met een zwaar plastic zeil.

OMGosch Teri... no swimstop? 😉

Our american new friends are leaving this afternoon.

Someday we walk the Golden gate bridge together! Thanks for the nice talks!

We testen tóch het bovendek, en als de stoerste der Galliërs zijn wij meer gewoon dan dat! Al snel pikt iedereen hier de laatste dag zon mee.

Dit is ons laatste middagmaal aan boord. We klinken op een toffe reis en een goeie crew!

We brengen nog een laatste bezoek aan Dubrovnik mét gids. Mooie stad, echt wel, maar absoluut niet leefbaar. De stad heeft niets authentiek meer, is overgenomen door toeristen.

13/7/17: In rechte lijn naar het eiland Korcula

Toevallig lees ik vandaag dit artikel in de krant.

Ik ben dus duidelijk niet de enige die zich stoort aan de feestboten en het dronkenschap!

En neen, voor u denkt dag ik oud word en vergeten ben dat ik ook jong geweest ben, dít is echt een terechte zet van de burgemeester van Hvar.

http://m.gva.be/cnt/dmf20170712_02969174/onaangepaste-kledij-dronkenschap-dit-eiland-is-wangedrag-toeristen-zo-beu-dat-ze-boetes-tot-700-euro-invoeren?hkey=8974b166443d496e7fd00d34edca53cd&utm_source=gva&utm_medium=nieuwsbrief&utm_campaign=ochtend&&adh_i=480ad5e7205d51876e1c42a1cdbf6e2d&M_BT=220680803787

Er is wat bewolking vandaag, joepie! Hoe blij kan een mens zijn met een wolk 😉.

Zwemstop!

Korcula is reeds bewoond sinds de prehistorische tijd. Op het eiland werd gevochten door de Venetianen, de Genuezen en de Turken.

Marco Polo zou hier geboren zijn.

Korcula is ook de hoofdstad van het gelijknamige eiland en ligt op een schiereiland omgeven door zware muren.

Uniek in Korčula is de zwaarddans (Moreska). Het festival gaat door in juni maar er worden op donderdagavond demonstraties gegeven voor de toeristen. Hebben wij dus weer een pakje geluk dat het donderdag is en we kopen alvast een kaartje.

  

  

Davy beslist de kathedraaltoren te beklimmen en maakt deze mooie plaatjes!

12/7/17: Split - Pucisca - Makarska

We laten het mondaine Split, de grootste stad aan de Adriatische kust, achter ons. De boot blijft een tijdje langs de kust varen om dan over te steken richting Pucisca aan de noordzijde van het eiland Brac.

Sorry lezers maar mijn toetsenbord laat geen tekens toe zoals ^~ , die in het Kroatische schrift gebruikt worden.

Pucisca heeft een grote steengroeve met witte kalksteen. Deze heeft als kenmerk dat hij altijd wit blijft.

Hier is de enige plaats in Europa (of de wereld) waar nog een steenhouwersschool is. Er zijn lange wachtlijsten en kinderen worden al jong ingeschreven om dan op hun 12de hier binnen te geraken. 

Je zou denken dat dit beroep geen toekomst heeft maar niets is minder waar . Deze leerlingen studeren meestal nadien architectuur en zijn zeer gegeerd in steden zoals Rome voor de restauratie.

Het plaatsje zelf is klein maar lieflijk.

Deze mannen trakteren ons op een serenade... ik doe Davy een suggestie om dit samen met zijn tennismaten te doen zodra de tennisblessures de overhand krijgen. 😀

Lunch aan boord en vertrek naar de volgende plaats. 

Het is weer een hete dag vandaag. Ik heb 1/3 valies te warme kleding bij 😫.

Ik zie oudere mensen die toch, net zoals ik, de warmte onderschat hebben. Ze lopen nu allemaal met een grote rieten hoed rond. 

Christeltje, ik loop lustig met mijn teva'kes rond want met elk ander schoeisel ligt ge hier snel op uw poep. De witte steen die ze overal gebruiken is namelijk spekglad.

Davy heeft de neiging om af en toe te zweten, dan is het dus héél warm!

Na de lunch komen we aan in Makarska.

Hier blijven we tot morgenvroeg.

Jammer genoeg onderweg geen zwemstop in zee.

Makarska is een heel drukke badplaats. We beslissen om naar het keienstrand te gaan. Daar blijkt echter geen vierkante meter vrij te zijn en we keren terug naar de boot voor een rustige namiddag op het bovendek.

De kustlijn van Makarska wordt gedomineerd door een gebergte met pieken tot 1700 meter.

Ah ja, en ben je op zoek naar de sleutel van de hemel: Petrus op deze rots houdt hem vast!

Ik vergat jullie te vertellen dat we al bijna in elke haven feestboten hebben gezien. Zeer oude, houten boten die telkens in de namiddag de haven binnen varen met zeer luide muziek, aan boord 10-tallen joelende, zingende, zatte jongeren.

Gelukkig moet het om middernacht stil zijn en lukt dat ook.

11/7/17: Vroeg uit de veren richting Bol (eiland Brac) en Split

6 uur, de motoren ronken. Slapen zal voor later zijn op het zonnige dek.

Op vóór de zon...da's straf hier in Kroatië.

Bol is gelegen op het eiland Brac.

Dit strandje werd door vakantiegangers uitgeroepen tot één van de mooiste van Europa. Bij aankomst blijken het kiezels te zijn maar wél prachtig!

Tijdens de lunch worden dolfijnen gespot. 

We zien ze slechts een keer of 3 en dan zijn ze weer verdwenen.

We naderen Split met een spectaculaire skyline.

Het middelpunt van de oude stad is het paleis van Diocletianus. Hij werd in 284 keizer van het Romeinse Rijk.

We bezoeken het paleis met een gids. 

Het paleis is nu gewoon een stadsdeel geworden met kleine steegjes en mooie oude gebouwen.

De stad heeft enorm veel invloeden gekend. Bij de vraag wie hier allemaal overheerste is het beter de vraag te stellen wie hier níet de plak gezwaaid heeft.

Dit deel van de stad is Unesco werelderfgoed evenals de 'Klapva': a Capello gezangen met diverse mannenstemmen. Mooi! Je kan hen vinden op het dak van de ondergrondse kelders.

's Avonds verandert Split in een overbevolkte plaats waar het koppen lopen is. Maar het blijft hier knap! (én heet)

We wandelen langs het water op de Riva en ruiken nu duidelijk een zwavelgeur. Hier vlakbij in de zee bevinden zich zwavelbronnen. Nu niet direct de meest aangename geur, maar hier in Split komen ze ermee weg 😉.

Noot voor Diane: Split is een DO. Niet te lang want het is hier snikheet en overbevolkt. 

10/7/17: Lange tocht naar Hvar

Via een reeks eilandjes, waarvan de namen niet uit te spreken vallen, navigeren we vandaag naar Hvar.

Ik las dat Hvar één van de meest mondaine havens is in de Adriatische zee. We zijn dus benieuwd.

Zoals elke dag is er ook nu een zwemstop. We krijgen de opdracht om dicht bij de boot te blijven want er is een sterke stroming.

Twee stoere mooie Kroatische mannen zijn de redders aan boord, dus de dames staan in de rij om gered te worden 😂.

De werkelijkheid draait anders uit want twee oudere mannen hebben hulp nodig om terug bij de boot te geraken.

Ze komen er met de schrik en een berisping van vrouwlief vanaf.

Ondertussen varen we rustig door een prachtig decor waarvan later foto's.

We komen aan in Hvar. Het is een af en aan van boten.

De gids wacht op ons voor een korte rondleiding in de stad.

In de winter wonen hier 1000 mensen, in de zomer 20000. 

Toerisme is met 95% de grootste bron van inkomsten geworden.

Hvar kende Romeinse, Griekse en Venetiaanse invloeden. Overal waar je een schop in de grond steekt vind je overblijfselen.

Davy wil naar het fort klimmen langs 190 treden maar dat zie ik niet zo zitten. Het is té warm. Ik blijf beneden en loop onze 

American friends tegen het lijf.  

Ik offer mij graag op om samen met hen een cocktail te drinken. 

Nadien nodigen ze ons uit om mee te gaan eten in een resto die ze als tip kregen bij hun reisbureau.

Het is een gezellige avond want dit zijn plezante Amerikanen.

We keren terug naar onze boot en vinden  hem als 7de in de rij.

Nu in de kajuit, liggend op bed, voelen we voor het eerst de deining. 😫