Voor zonsopgang gaat het richting Angkor Wat voor een eerste kennismaking...meteen onder de indruk!
We drinken de slechtste koffie ooit met 'verse' melk. Als dit goedkomt dan zijn de darmen precies compleet in orde momenteel!
Angkor Wat is de grootste en meest statige tempel van het complex, echter niet de oudste. De torens zijn eveneens het embleem van Cambodja. Alle opeenvolgende regimes namen de tempels op in hun embleem. De bouw startte in de 12de eeuw en duurde 37 jaar.
In 1970, toen de oorlog hier uitbarstte, gaven de tempels nog onderdak aan de bevolking van Siem Reap.
Aan de zuidelijke poort van het gigantische complex ligt Angkor Thom, gebouwd door koning Jayavaram VII, omvat oa de Bayon tempel.
Beeld je deze tempel in als een geheel van hoofden die in alle richtingen kijken. Rotsen bedekt met hoofden met een mysterieuze glimlach.
Onze gids vertelt over de geschiedenis, de verschillende koningen die bouwden en weer bijbouwden, over de betekenis van deze tempels tijdens de grote oorlog die duurde tot 1994.
Verhalen over medicijnmannen, over zijn moeder die overleed aan tbc door gebrek aan medicijnen dateren niet uit de middeleeuwen maar zijn slechts 20 jaar oud.
Toek toek drivers die een tijdje op hun toeristen moeten wachten doen een tukje in een hangmat...ge moet er maar opkomen!
Deze tempel was in restauratie door de fransen toen in 1970 de oorlog uitbrak. Op dat moment hadden zij over de ganse site 500.000 rotsblokken afgebroken, genummerd en in kaart gebracht om later weer op te bouwen.
Deze kaarten werden echter vernield tijdends de oorlog en de archeologen hadden geen kopie. Na het einde van de oorlog is alles zo blijven liggen.
Van hier gaat het verder richting Ta Phrom.
Ta Phrom was het decor voor meerdere films, oa met Lara Croft.
We wanen ons inderdaad in een filmdecor. De Indiërs gaven geld om deze tempel deels te restaureren. Hierbij moesten archeologen rekening houden met de bomen en wortels die op en door de tempel gegroeid zijn. Er werd besloten te restaureren mét de bolen erbij om veredere instorting te voorkomen.
Jullie denken misschien dat het er op de foto uitziet als een hoop stenen maar in real life loop je overal tussen en is het prachtig.
De dag eindigt met de zonsondergang bij nog een andere, naam vergeten tempel, een toektoek rit naar het stadje, cocktails en eten.
Mama, niet ongerust zijn, we drinken genoeg in deze warmte 😉.
Vannacht houden de Rode Duivels ons uit onze slaap!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten