Wháw is stipt op tijd met strikte instructies: lange broek en bedekte schouders.
Vandaag begint met een bezoek aan het Koninklijk Paleis en daar kunnen ze niet zo goed tegen blote benen :). We trotseren dus de hitte in een lange (pyjama)broek.
Jani moest het zien, ik werd in de grond geboord en compleet gerestyled!
Thailand kende in het verleden verschillende hoofdsteden. Bij de stichting van de nieuwe hoofdstad Bangkok werd het grote paleis gebouwd. Het deed toen dienst als residentie van de koninklijke familie en herbergde toen en nu de smaragden Boeddha.
Ja, ze hebben ze in geuren en kleuren en in alle maten maar ze hebben één ding gemeen: ze zijn allemaal heilig!
Toren bedekt met bladgoud.
In dit complex is een mix van invloeden te zien. Er is de Thaise, Cambodjaanse, Chinese en Europese stijl.
De smaragden Boeddha op het fraaie vergulde altaar. Elk trimester, met het wisselen van de seizoenen krijgt hij andere kleertjes aan. Een beetje onze manneke pis dus 😉.
Mytische wezens: half vrouw, half leeuw.
De versieringen van de verschillende gebouwen zijn prachtig, zoals deze 'Ramakien' figuren. Zij torsen een zware gouden toren.
Deze prachtige troonzaal gaat maar 1x per jaar open en dat is op koninginnedag.
Deze dames geven een idee van de 'grand chique' die hier rondloopt. De brillen zijn groot, de rokken lang, de gezichten liefst zo wit mogelijk.
Het paleis wordt overspoeld door Chinese toeristen. De Thaise kroonprinses ging op staatsbezoek naar China en spreekt Chinees, dat kan een reden zijn . Whát ziet ze niet zo graag komen en vertrouwt ons geheimzinnig lachend toe: 'One day the Chinese will take over the country.'
De militaire macht is hier groot, het land én Boeddah...daar wordt niet mee gelachen.
Van het grote paleis gaat het richting What Pho, de oudste en grootste tempel van Bangkok.
Rama III bouwde de kapel van de liggende Boeddha. Het beeld 46 meter lang en ligt op zijn zijde... indrukwekkend!
De Lachende Boeddha is een bekende, ze noemen hem soms ook wel de Chinese Boeddha. De lachende Boeddha is vrijwel altijd te herkennen aan zijn bolle buik, kale kop, grote hangende oorlellen en zijn gulle lach. Hij brengt ons geluk, blijheid, welvaart, succes en voorspoed. Dit vriendje mag van mij op de kast 😀.
We komen alles te weten over Boeddha, het bereiken van het Nirvana, het eeuwige leven en de reïncarnatie.
De boeddhist probeert altijd beter te leven om het in het volgende leven beter te hebben dan nu. Wie terugkomt als een dier heeft het nu dus niet zo goed gedaan. Wháw heeft maar één wens: reïncarneren als een man 😂. Het is bewezen: over de hele wereld denken de vrouwen er hetzelfde over.
Zwijg dan nog maar over de monniken, ze koken nooit maar wachten tot dit 's morgens gebracht wordt. Hun was is ook al niet moeilijk: oranje bij oranje, en kuisen zie ik ze ook al niet doen.
Sommige mannen die lui zijn worden monnik en trekken zich terug op het platteland... Neen neen, dat zijn niet mijn woorden. Whàw heeft het gezegd en zij kan het weten. 😛
We hebben even genoeg tempels gezien en lopen verder naar de bloemenmarkt. De bloemen hier zijn super vers, mooi en in onze normen erg goedkoop.
De kopjes van roosjes worden individueel verpakt.
Kunstwerkjes.
Gesloten lelies.
Prachtige orchideeën.
Knaagjes in onze maagjes.
Streetfood is volop aanwezig in Chinatown. Het ziet er lekker en verleidelijk uit maar ook vandaag laten we het voor wat het is. We hebben geen zin in darmperikelen...
Chinatown is super groot en hier is zelfs de chinees vriendelijk. Chinatown is den Action x 100. Katrien, hier zouden we een dansfeestje kunnen geven!
We komen nog langs Wat Traimit, het onderkomen van het grootste massief Boeddahbeeld ter wereld. Het glanzende, 4m hoge beeld is gemaakt van 18-karaats goud en weegt vijf ton. Het beeld werd in 1995 bij toeval ontdekt. Het was bedekt met pleister en na een valpartij werd het goud zichtbaar.
Van een gelukje gesproken!
Davy en Jonas worden hier gezegend door een monnik. Nadien wagen we onze gelukskans door een belletjeswens op te hangen.
Een prachtige dag in een wervelende leerrijke stad. We nemen jammer genoeg afscheid van Wháw want morgen trekken wij richting Cambodja.
De avond brengen we door in de buurt van Khao San road en Soi Rambuttri. Beide straten zijn het mekka van de backpackers maar het is er veel aangenamer dan de reisgids ons doet geloven.
We wisten dat er eetbare insecten bestaan.... maar zóveel 😳.
Jammer genoeg kunnen we ze niet proeven omdat ze gekweekt en gedood worden met een insecticide dat erg giftig is en bij ons uit de handel werd genomen.
We drinken een paar cocktails en eten aan belachelijk lage prijzen. Gemiddeld betalen we 25 à 30 eur voor 4 personen, inclusief bier en cocktails.
Thuis geld verdienen en hier komen opdoen is de boodschap!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten