19/7/15 Toronto vertrek

De valiezen geraken stilaan gepakt, zwaarder en dikker dan bij aankomst.

All stars, victoria secret, A & F vesten en broeken, Canada truien, handtas... Alles kreeg een plekje.

De zon schijnt en het water lonkt maar de trip zit erop.

We moeten om 11u het appartement verlaten maar dat is te vroeg voor de luchthaven. Toch een nadeel van een appartement dat je geen valiezen kan achterlaten. We moeten ook nog een taxi vinden die ons alle 5 kan meenemen.

We hebben toch nog het geweldige idee om voor een uur een motorboot te huren.  Dat lukt nog net voor ons vertrek en we kunnen onze bagage kwijt in het bureau van het verhuurbedrijf.

We genieten dus nog even van het water en het mooie weer.

Onze terugtocht brengt ons eerst naar Montréal en dan naar Brussel. 

Door onweer in Montréal vertrekken we met vertraging en is het een chaos als we er aankomen.

Momenteel zitten we in de vertrekhal op onze aansluitende vlucht te wachten die ook niet kan vertrekken. Het blijft bliksemen dus wij staan nog steeds aan de grond.

Iedereen is moe, een stedenvakantie is dan ook erg vermoeiend. Gelukkig hebben we nog 2 dagen voor we weer aan het werk moeten.

Jonas heeft nu definitief ontdekt dat hij meer van natuur dan van steden houdt en dat ook andere vooral vreemde culturen hem interesseren. De dames houden meer van steden of van een goeie combinatie. 

Davy ziet een natuurtrip in Canada wel zitten.

Onze Amerika/Canada trip zit erop. 

We hebben gezien dat Washington een zeer aangename leefbare stad is waar cultuur en musea de hoodrol spelen.

We hebben New York geproefd en beleefd en gezien dat hier veel 'fake' is, dat een smeltkroes van culturen hier kan samen leven, dat de stad nooit slaapt, dat er mits wat zoeken ook leefbare plekjes zijn om je terug te trekken.

We hebben Toronto ontdekt, hip, vreselijk proper, met een super vriendelijk volk dat veel connecties naar Europa en België heeft, een super gezellige leefbare stad gelegen aan het Ontario meer met Niagara watervallen die een mens maar klein en nietig maken.

Het was een ervaring. We kunnen er weer even tegen en kijken stilletjes ook uit naar ons eigen bedje, maken plannen om het gras af te doen en thuis gezond te eten.

Altijd blij om te vertrekken, altijd blij weer thuis te zijn!

Er staan her en der schrijffouten in de blog. Kijk deze aub even door de vingers. Typen op de iPad op een vaak nachtelijk uur waren niet altijd bevorderend voor de schrijfkwaliteit :).

Bedankt om ons te volgen!

18/7/15 Toronto, laatste vakantiedag

Als we wakker worden is het prachtig weer.

Davy en ik brengen de auto terug en zorgen voor ontbijt/brunch.

Straks gaan we de stad in.

Er is er eentje nog een beetje moe...

Tegen de middag geraken we buiten voor een tochtje door de stad. De jeugd kiest ervoor om apart op stap te gaan. Dat lijkt ons hier een goed idee. We geven ze een creditcard en nog wat dollars zodat ze kunnen overleven.

Davy en ik gaan met 2 op stap.

In het Eaton shopping center doe ik de koop van mijn leven. Een voorschot op mijn verjaardag? :)

We krijgen al een sms van de jeugd dat de creditcard goed gebruikt wordt. Zij hebben nog A & F winkel gevonden en de canadese dollarkoers is voor ons interessanter.

Het is gezellig in de stad. 

Op dit moment gaan de Pan-Am games hier door en dat brengt veel volk op de been. Op pleintjes en grasveldjes doen bandjes hun ding.

  

En sommigen gaan er helemaal in op...

Er worden hier erg veel Belgische bieren geserveerd. Iedereen kent Duvel en trappist. Van Heineken hoor je hier niet meer. Ik drink zelfs een zalige Liefmans on the rocks. Overal zijn de mensen hetzelfde: als't maar lekker is!

Whow, we passeren een mega stoffenwinkel maar het blijft bij kijken. Mijn vriendjes op de Turnhoutsebaan in Borgerhout winnen nog altijd.

Aan de voet van de CN tower is het wel spectaculair. Wij blijven hier met onze twee voetjes op de grond want een ritje naar boven kost meer dan 60 dollar.

De vlam van de Pan-Am games.

En plots midden in de stad is er een treinmuseum, grappig!

Nog een laatste blik op ons appartement, 30 ste verdieping is 'amasing'.

Als we thuiskomen heeft de jeugd al aperitiefjes gedronken en trekken we onze flessen witte wijn open.

De drank is hier op restaurant zó duur dat we zoals de jeugd dan maar even 'voordrinken'.

Onze laatste avond brengen we door bij een lekkere resto in de buurt. We bestellen een kan sangria en krijgen ook een prosecco van het huis aangeboden omdat we hier al de tweede keer komen deze week. 

Oei oei, en wij gingen goed voor Annelies zorgen :).

Een gezellige avond en het einde van de vakantie. We maken een korte evaluatie: de mannen vinden een natuurvakantie veel interessanter, de dames houden meer van steden. 

Deze keer kwam er niet veel natuur aan bod. 

Morgen moeten we om 11u ons appartement verlaten en hebben we om 17u een vlucht met overstap in Montréal.

Woensdag ga ik naar de pedicure, ze gaat zeker vragen: amai, wat hebt gij met uw voetjes gedaan?

Ik zal antwoorden: ik heb een stapje in de wereld gezet :).

17/7/15 ochtend in Toronto

Jonas zorgt voor een ontbijtje!

Vandaag huren we een auto en rijden richting Niagara falls. 

Prachtig! Het is nu 00:30 en we zijn terug in ons appartementje. Veel te laat om de blog nog te schrijven maar jullie krijgen al een paar foto's, morgen schrijf ik de rest!

Morgen laatste dag van onze vakantie.

We naderen de watervallen. Er zijn hier serieuse stroomversnellingen te zien. Je kan een kabelbaantje nemen om over het woelige water te glijden. Vermits we the falls zelf nog niet gezien hebben beslissen we om daar eerst te gaan kijken. Op deze plek komen we ook een paar Amish gezinnen tegen. We kennen ze alleen uit boeken en van tv en foto's trekken mag niet.

Ze zijn echt gekleed zoals op de foto hieronder.

Parkeren valt super goed mee, er is veel volk maar zeker niet overbevolkt. Gelukkig zijn we hier niet in het weekend.

Je kan veel dichter bij de watervallen komen dan ik dacht. Eigenlijk moet je gewoon over een hekje springen als je even wil zwemmen ;).

Aan Canadese kant is de grootste waterval, de Horseshoe. Zo genoemd omwille van de hoefijzerachtige vorm.

Aan Amerikaane kant is de waterval kleiner en recht. Deze kreeg de naam Bridal veil fall, ze valt naar beneden als een bruidssluier.

Je kan blijven kijken naar de massa water die zich naar beneden blijft storten.

Boten varen af en aan en varen zo dicht mogelijk in de mist van het neerstortende water...wij hebben ook tickets voor de natste boottocht van ons leven.

Op de boot krijg je een regenponcho. Die kan hopelijk toch een beetje bescherming bieden.

Zodra de zon er door komt worden we getrakteerd op de ene regenboog na de andere.

Jonas en honnepon willen even voor de bedruppelde lens. 

Nu is het moeilijk: blijven voor de verlichting en het vuurwerk of vertrekken? Ikzelf en Annelies willen graag blijven maar dan moeten we ons nog een paar uur bezighouden.

In dit decor is dat uiteindelijk niet zo moeilijk. 

Zodra het donker genoeg is veranderen de watervallen in een kleurenpracht.

Het vuurwerk is niet spectaculair.

We beginnen aan onze 1,5 uur durende terugweg naar Toronto. Dank je Davy om de hele weg wakker te blijven!